W momencie, kiedy rodzice zauważają, że ich dziecko interesuje się muzyką, rozważają zapisanie pociechy do szkoły muzycznej, oferującej wieloletnią edukację muzyczną z naciskiem na grę na instrumencie. Rozważając posłanie dziecka do szkoły muzycznej, warto wziąć pod uwagę dojrzałość szkolną dziecka, wytrzymałość dziecka, organizację i logistykę związaną z drugą szkołą (dojazd, odebranie pociechy).
Kto może być uczniem szkoły muzycznej?
Do grona uczestników zajęć w szkole muzycznej może należeć młody człowiek, który skończył 5 lat. Jeżeli szkoła muzyczna jest szkołą ogólnokształcącą, to wiek rozpoczęcia edukacji jest taki sam, jak w przypadku zwykłej podstawówki: 6-7 lat. Część rodziców zapisuje dziecko do szkoły muzycznej dopiero w wieku 8-9 lat, ponieważ chcą, aby potomek zaaklimatyzował się w szkole ogólne, chcą sprawdzić, czy poradzi sobie z nauką w szkole, nauczy się pisać i czytać. Maksymalny wiek przyjęcia dziecka do 6-letniego cyklu nauczania to 10 lat. Jeżeli młody człowiek później zaczął przejawiać talenty muzyczne i ma ochotę kształcić się w tym kierunku, to może rozpocząć swoją przygodę z muzyką w 4-letnim cyklu edukacyjnym. Decyzja o profesjonalnej edukacji muzycznej wiąże się z olbrzymią szansą na rozwój artystyczny, ale także z pewnymi ograniczeniami i koniecznością opanowania samodyscypliny. Rodzice powinni wspierać dziecko, chwalić za rezultaty, a nie naciskać na określone wyniki. Młodsze dzieci z łatwością uczą się nowych rzeczy, są plastyczne i dobrze zmotywowane. Uczniowie starsi łatwiej radzą sobie z organizacją nauki w szkole muzycznej i bez problemów godzą edukację w dwóch placówkach.
Nauka w szkole muzycznej
Szkolnictwo publiczne układa ramy edukacyjne, pewien wzór edukacji, którego trzeba się trzymać, aby dzieci miały równy dostęp do nauki, nie było chaosu i była możliwość oceniania i porównywania wyników. Niektórzy uczniowie wykazują ponadprzeciętne predyspozycje do muzyki i powinni być zapisani wcześniej. Inne dziecko ze względu na problemy w nauce w szkole podstawowej, potrzebuje więcej czasu i zapisać do szkoły muzycznej można je dopiero w późniejszych latach. Do osób z wyjątkowymi potrzebami edukacyjnymi podchodzi się indywidualnie i dobiera metody pracy do możliwości dziecka. Zajęcie z gry na instrumencie w większości szkół muzycznych prowadzone są indywidualnie lub w bardzo małych grupach (2-3 osoby). Nie do przecenienia jest wczesne umuzykalnianie dzieci, bowiem ułatwia to podjęcie regularnej nauki muzycznej i sprawia, że pobyt w szkole muzycznej jest dla ucznia przyjemnością. Czy posłać pociechę do szkoły muzycznej w standardowym wieku 5-7 lat, czy kierować się unikalnymi potrzebami i zdolnościami dziecka, powinno wynikać z obserwacji potomka.
Od jakiego wieku szkoła muzyczna?
Zbyt wczesne wdrażanie dziecka w regularny system edukacyjny nie jest korzystne, ponieważ zniechęca malucha do nauki. Dziecko traci motywację, jest przeciążone i zmęczone. Otrzymujemy efekt odwrotny – edukacja nie będzie szła w parze z autentycznymi potrzebami i możliwościami malucha. Jak wybrać czas rozpoczęcia edukacji muzycznej? Jedyną radą jest uważna obserwacja dziecka, zwrócenie uwagi na jego potrzeby, predyspozycje muzyczne i możliwości. Istotna jest realistyczna ocena innych okoliczności, np: logistycznych i materialnych. Szkoła muzyczna powinna być jak najbliżej miejsca zamieszkania, aby dojazd nie zabierał zbyt wiele czasu. Branie pod uwagę wszystkich okoliczności sprawia, że rodzice podejmują właściwą decyzję i zapisują dziecko do szkoły muzycznej we właściwym czasie. połączona z realistyczną oceną innych okoliczności (kulturowych, logistycznych, materialnych, ) daje szansę na dobrą decyzję – w odpowiednim momencie.
Prywatna nauka muzyki
Alternatywą dla państwowej szkoły muzycznej są zajęcia w niepublicznych szkołach publicznych, lekcje muzyki w domach kultury, czy ogniskach muzycznych lub opłacenie korepetycji muzycznych u prywatnego nauczyciela np. lekcje pianina Szczecin. Istnieją również prywatne przedszkola o profilu muzycznym. Trzeba pamiętać, że edukacja poza państwową szkołą muzyczną nie daje uprawnień zawodowych, choć może być pomocna przed rozpoczęciem nauki w państwowej szkole jako sprawdzian faktycznych zainteresowań dziecka i chęci jego zaangażowania. Kształcenie półprofesjonalne umożliwia uczestnictwo w życiu muzycznym i realizację pasji. Najczęściej oferowane są takie zajęcia jak: umuzykalnienie, grę na instrumencie, grę w zespole, śpiew chóralny i wiele innych. O listę instrumentów, na których można uczyć się grać najlepiej zapytać bezpośrednio w placówce lub przeczytać na stronie internetowej. Część szkół niepublicznych ma uprawnienia szkół publicznych i pozytywną opinię Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Decyzja o muzycznym kształceniu dziecka powinna być odpowiedzią na zainteresowania pociechy. W trakcie nauki mogą zdarzyć się różne kryzysy i wiele sytuacji radosnych, dających uczniowi powody do zadowolenia. Rolą rodziców jest wspieranie pociechy i dobra współpraca ze szkołą muzyczną.
